Argumentenꜛ

Hier worden enige correcte denkvormen beschreven, tegenover de pagina drogredenen, waar ongeldige vormen van argument beschreven worden.

((Te doen.))

Ergens het existentieel argumentꜛ (een onredelijk argumentꜛ) behandelen: zijn opponent pijnigen.

De solipsist: Die zal uiteindelijk toegeven zich dit niet zelf aan te doen — zodat het solipsisme onwaar is.
De monist: Die zal uiteindelijk toegeven dat gepijnigd worden niet gelijk staat aan niet gepijnigd worden — zodat het monisme onwaar is.
De ontkenner van kwaad: M. m. idem. Er is wel de subtiliteit van de Oosterse variant, waar de schijn van kwaadꜛ wel bestaat.
De ethische relativist: Hij kan me enkel laten ophouden met een argument dat anderen pijnigen ook voor mij verkeerd is.

Het argument van voorstelbaarheid naar metafysische mogelijkheid is veelal zwak: heeft degene die het zich voorstelde zich werkelijk voorgesteld wat het begrip inhoudt? Een onvolledige voorstelling van de kwadratuur van de cirkel is geen bewijs van de mogelijkheid ervan. Een volledige, maar fouten bevattende voorstelling evenmin. Zie ook het voorbeeld van de zevenpuntsruimte hier.