David Bohms interpretatie

((Biografische feiten hieronder kloppen niet helemaal.))

Inmiddels had er in de Verenigde Staten een kleine tragedie plaatsgevonden. De natuurkundige David Bohm, die sterk anti-totalitair was, weigerde om pincipiële redenen de door de overheid geëiste verklaring geen communist te zijn te tekenen, en verloor daarmee zijn positie. Hij heeft uiteindelijk het grootste deel van zijn leven aan universiteiten in Brazilië en Israël lesgegeven. Deze man had een eenvoudig doch geniaal idee dat de vele wijsgerige problemen rond de quantentheorie in één klap oploste: als een elementair deeltje, met zijn verwarrende eigenschappen als deeltje en als golf, nou eens een deeltje èn een golf was, in nauwe interactie? Als alleen het deeltje door ons waargenomen werd, maar die gids­golf het gedrag van het deeltje zou beïnvloeden, zou dat alles verklaren, inclusief de vergelijkingen van Bell. Doordat de natuurkundigen in overgrote meerderheid hadden geloofd in de onmogelijkheid een verklaring te vinden had vrijwel niemand anders gezocht naar een oplossing, en dat, samen met het feit dat Bohm niet meer kon publiceren in de grote vakbladen, heeft ervoor gezorgd dat de natuurkunde ruim vijftig jaar lang geen verklaring had voor een serie algemeen waargenomen feiten.

((Feitelijk heeft Bohm een serie mogelijke modellen gegeven, waarvan bovenstaand gidsgolf­model het meest directe was. Alle verklaren de feiten zonder enige fundamentele onbepaalbaarheid.))