Kennis van de geest van de medemens is niet reducibel tot ervaring

Wij kennen onze eigen geest door introspectie. Andere zaken in onze werkelijkheid kennen we slechts „van buiten” — we kunnen nooit weten of degene met wie wij praten een mens met een geest is of slechts een geavanceerde robot. Toch zijn we er van overtuigd dat die medemens evenals wij een geest heeft, dat hij pijn en genot kan ondergaan, vreugde en verdriet, trots en teleurstelling.

Hiernaast staat het besef van „de ander” en de relatie die we met die ander kunnen hebben — een relatie die hier op aarde nooit vervuld wordt, en dus heenwijst naar de mogelijkheid van een hogere relatie.