Bijna-doodervaringenꜛ
Bij het uitvallen van lichaamsfuncties kunnen bepaalde belevingen ontstaan — dit verklaart sommige bijna-doodervaringen. Ernstig zuurstofgebrekꜛ levert een gevoel van zalig holisme op, wellicht door het uitvallen van de linkerhersenhelft.
Ook laat zuurstofgebrek de periferie van het netvlies uitvallen, en veroorzaakt overprikkeling in het centrum. Hierdoor ontstaat de ervaring dat men door een tunnelꜛ in de richting van een hel lichtꜛ beweegt. Verder gaan bijna-doodervaringen soms gepaard met de overtuiging uit het lichaam te treden.
Door aanpassing worden dergelijke ervaringen, als in een droom, gemakkelijk gecompleteerd tot een verhaal, dat dan in combinatie met alle emoties rond het bijna-sterven diepe indruk kan maken.
Dergelijke ervaringen kunnen leiden tot een valse spiritualiteitꜛ, maar ook een opstapje zijn naar echte. Dat laatste als zo'n ervaring bepaalde blokkaden slecht, en daarna het besef komt dat die ervaring zelf geen spirituele waarde heeft.
- Tegenwerping (Bijna-doodervaring waarꜛ):
- Maar bijna-doodervaringen ontstaan als de hersenen niet werken, als het EEGꜛ, het electroëncefalogramꜛ, vlak is.
- Antwoord:
- Dat is onwaarschijnlijk, want op dat moment worden er geen herinneringen opgeslagen, en zou men zich bij ontwaken de ervaring niet kunnen herinneren. Waarschijnlijker is een temporele verschuiving van de herinnering, waarbij de ervaringen tijdens het uitvalsproces geplaatst worden in de periode na de uitval.
- (In rattenꜛ is de hersenactiviteit tijdens het uitvalsproces bevestigd.)