Interne epifenomenen

Een intern epifenomeenꜛ is het gevolg van de aard van de onderliggende zaak.

Terug­koppelingꜛ kan leiden tot zeer rijk chaotisch gedrag.

Streef­drangꜛ

Eenvoudige terugkoppeling kan er toe leiden dat een systeem actief poogt een bepaalde toestand te bereiken of te handhaven. Een bekend eenvoudig voorbeeld is de thermostaatꜛ, die de temperatuur regelt.

Zwerm­gedragꜛ

Het zwermen van vogels en school­gedragꜛ bij vissen lijkt complex gechoreografeerd, maar volgt in werkelijkheid uit enkele zeer eenvoudige gedragsregels van de individuele dieren (vooral het aanhouden van een vaste afstand tot de buren).

Onder meer als gevolg van de beide wetten van de grote aantallen kunnen structuren met veel elementen bijzonder gedrag vertonen.

Uitmiddelingꜛ

Naar mate een verzameling groter wordt zal de gemiddelde waarde van een meting over de elementen meer en meer tot de verwachting van die waarde naderen.

Normalisatieꜛ

Geaggregeerde verdelingen kunnen de normale verdeling benaderen, ook al hadden ze zelf een geheel andere vorm. Ook benaderen discrete verdeling in aggregatie een continue (zoals de halveringstijd bij radioactiviteit leidt tot een exponentiële kromme).

Determinabilisatieꜛ

Neem elementen met alle een gelijke vervalkans die per tijdseenheid gelijk is. Electronische componenten gedragen zich ongeveer zo, evenals radioactieve deeltjes. Welnu, laat een serie­schakelingꜛ van twee componenten vervallen als één van de componenten vervalt, en een parallel­schakelingꜛ als beide vervallen. Nu kunnen wij een brug van Wheatstoneꜛ definiëren als volgt:

• Een brug van niveau 0 is een element.
• Een brug van niveau n is een parallelschakeling van twee serieschakelingen van bruggen van niveau n−1.

Naarmate n toeneemt zal de standaarddeviatie van het vervalmoment snel de 0 naderen, zodat het moment waarop een grotere structuur zal vervallen nauwkeurig kan worden voorspeld, ook al zijn de vervalmomenten van de elementen van die structuur zeer slecht te voorspellen.