Tantra

Deze vorm heeft de logische consequenties uit de leer getrokken. De wereld is slechts schijn, dus met allerlei vormen van magie valt ze te modelleren naar onze verlangens (maar worden we dan geacht die te hebben?).

Goed en kwaad (en dus karma) zijn illusie, dus het onbekommerd plegen van afgrijselijke misdaden is een teken van verlichting: dat men zich niet meer door die illusie laat misleiden. De wereld is maja, en dus is „de ander” dat ook. Ik kan daarom mijn eigen Bodhisattva bijeenfantaseren, en hoef me niet te baseren op een werkelijk bestaande persoon — die is er namelijk buiten mij niet.

Al snel werden stappen genomen dit tantrisme in te perken, door misdaden eerst enkel in de geest toe te staan, en pas voor zeer verlichten in werkelijkheid, maar die pogingen zijn enkel een bewijs dat men wel wist dat de leer niet juist was. Als het kwaad, en de ander, echt niet bestaan is er immers geen reden misdaden tegen die ander tegen te gaan?

Het tantrisme is een vorm van moeitevol solipsisme.