Absolutismeꜛ
Absolutisme of zelfstandigheidꜛ is de leer dat zaken een werkelijkheid hebben die het individu overstijgt.
Het is mogelijk relativist te zijn op één, en absolutist op een ander gebied: „Alles wat je toevallig mooi vindt is ook mooi voor jou, maar niet is alles wat je toevallig moreel vindt ook moreel voor jou” — estethisch relativisme met ethisch absolutisme.
De term realismeꜛ zonder qualificatie is vrij zinloos, want het zegt dat men gelooft in de realiteit van wat werkelijk is — in de praktijk betekent dat hooguit dat die ander echt vindt wat ik ook echt vind, en „ik ben een realist” is nagenoeg tautologisch. Met qualificatie is de term wel heel zinvol: een ethisch realist gelooft in een werkelijke, onafhankelijke ethiek; een Platonisch realist gelooft in de werkelijkheid van Platonische ideeënꜛ, en zo voort.
((Toevoegen:
Orde: de aard van natuurwetten.
- Absolutisme
- Immanente wet: de aard van de dingen maakt dat ze zich gedragen zoals ze zich gedragen.
- Opgelegde wet: een externe macht stuurt de dingen. (Transcendent aan de bestuurde dingen, maar niet noodzakelijk aan de wereld als geheel.)
- Relativisme
- Positivisme: wetten beschrijven slechts wat waargenomen is, en hebben strict genomen geen voorspellende kracht.
- Conventionalisme: met onze wetten leggen wij structuur op aan de wereld; wij hebben vrijheid in het kiezen van die wetten.
))
- Tegenwerping (Absoluut een vaag begripꜛ):
- Maar absoluut of objectief is een vaag begripꜛ. Enige mogelijke betekenissen:
- Men is het er in feite over eens.
- Men zou het er over eens moeten zijn.
- Alle mogelijke rationele wezens zouden het er over eens moeten zijn.
- Het heeft status van wet over mensen.
- Het zou status van wet hebben over ieder mogelijk rationeel wezen.
- Het zou zelfs in een levenloos universum bestaan.
- Het heeft een metafysische status.
- Antwoord:
- ((Te doen. De eerste optie is intersubjectiviteit; de opties met „moeten” zijn circulair als het om zede gaat (en rede reduceert tot zede); de overige vier vallen in laatste instantie samen.))
Hoe weten wij dat we de juiste bron, de juiste maatstaf, hebben? Hoe kan een ethisch maximeerder een ethisch maximaliseerder overtuigen (of omgekeerd)?