De grondtalen van de Bijbel

Voor begrip van Gods Woord zijn twee vragen van eminent belang:

Wat staat er precies in de grond­taalꜛ, of wat stond er in de originele handschriften? De wetenschap die die vraag probeert te beantwoorden is de tekstkritiek.

Wat betekent wat er staat eigenlijk? Ruwweg zijn er drie methoden om de betekenis van woorden en uitdrukkingen te weten te komen:

Corpusꜛ

Men kan kijken hoe en waar ze gebruikt zijn binnen de beschikbare teksten (in dit geval: de Bijbel), en daaruit proberen af te leiden wat ze betekenden. Er zijn echter veel woorden die maar één- of tweemaal in de Bijbel voorkomen.

Oude vertalingenꜛ

Men kan kijken hoe vertalers uit de oudheid ze vertaald hebben in talen die wij beter kennen. Die methode is echter niet betrouwbaarder dan de vertaler: hoe precies was die, en in hoeverre werkt zijn geloofsovertuiging door in zijn vertaling?

Verwante taalꜛ

Men kan kijken met welk woord in een verwante taal een woord overeenkomt, en de betekenis daarvan overnemen. Dan vertrouwt men er echter op dat de betekenis niet veranderd is in de loop der tijden. Het probleem van de ‚valse vrienden’ (vergelijk Nederlands en Duits) speelt hier op, maar op zijn minst is een ruw idee van de betekenis van vele woorden zo te vinden.

Sinds 1900 is er veel nieuw materiaal aan het licht gekomen dat ons in staat stelt beter te begrijpen wat de Bijbelse teksten precies te vertellen hebben.

Daniël 12:4z

velen zullen onderzoek doen, en de kennis zal vermeerderen.