Achtervangꜛ

Het bureau Achtervang neemt taken van de markt over waar deze te kort schiet — tegen een prijs van (zeg) 10%. De absolute prijsstellingen worden onafhankelijk van de politiek vastgesteld door instellingen die de economie bewaken, zoals de centrale bank.

Wie op de markt geen werk kan vinden kan hier tegen een 10% lager loon werk vinden. Wie op de markt niet kan bestellen kan hier tegen 10% meerprijs bestellen.

Wie niet kan lenen kan hier tegen 10% meer lenen; wie geld wil uitzetten kan dat hier tegen 10% minder rente.

Evenzo wie geen verzekering kan vinden, en zo voort.

Als een bepaalde vorm van achtervang populair is, betekent dat een tekort in marktaanbod. In dat geval zal Achtervang de desbetreffende vorm privatiseren.

In sommige gevallen kan het prijsverschil strijden met andere belangen: waar de markt geen scholen levert moet de overheid dat doen, maar niet met minder rendement tegen hogere kosten. Hier is een ander middel tegen concurrentie nodig.

((Toevoegen: werk in plaats van inkomen genereren heeft allerlei voordelen. Sociaal (werklozen hangen niet op straat rond, raken niet in de criminaliteit; tewerkgestelden bouwen een netwerk op), psychologisch (het stigma werkloos te zijn, de eenzaamheid en zinloosheid van een improductief leven), staathuishoudkundig (wie werkt produceert, en productie met verlies is meestal minder kostbaar dan in het geheel geen productie; de werkuren kunnen met scholing gevuld worden; van tijd tot tijd is een rendabele spin-off mogelijk), bestuurskundig (er is overzicht over de betrokkenen; werk en scholing kunnen specifiek opgelegd worden, een leger arbeidskrachten is beschikbaar voor allerlei taken). Ook is fraude en misbruik onmogelijk, want wie ʼs nachts bij wil klussen mag dat.))