De Kamer

Een democratische regering moet de beslissingen nemen die het volk als geheel zou nemen als ieder individu de beschikking had over:

Hieruit volgt dat volksvertegenwoordigers moeten worden

De legitimiteit van de volksvertegenwoordiging is direct afhankelijk van haar representativiteit, en daarmee van haar grootte. Het kiezen van een enkeling, of een klein comité kan nooit leiden tot een behoorlijke representatie van de bevolking, en een dergelijke gekozen persoon of groep is dus weinig legitiem. (Dit probleem komt terug bij het staatshoofd.)

Vertegenwoordigers moeten efficiënt en effectief kunnnen debatteren en onderhandelen.

In bepaalde gevallen is een commissie de juiste aanpak. Enige voorbeelden:

„Checks and balances”

Checks
Contrôle is nodig op verschillende gebieden: kwaliteit van de besluiten, zuiverheid van het besluitvormingsproces, behartiging van minderheidsbelangen, en zo voort.
Balances
Extreem beleid voorkomen door competitie tussen verschillende gekozen organen is onjuist. Geven alle organen dezelfde volkswil weer dan is er geen competitie maar eensgezindheid, en doen ze dat niet dan is er slechts onzuiverheid in de vertegenwoordiging. Binnen een democratie kan „extreem” slechts betekenen: sterk afwijkend van het historisch gemiddelde, en dus worden voorkomen door een historische component in de vertegenwoordiging: sommigen vertegenwoordigen niet de huidige, maar de verleden volkswil. Het systeem van lustrumstemmen voorziet daar in.