Door de automatiseringꜛ zullen talloze banen verdwijnen, en zal de economische productie — en daarmee de rijkdom — bij een zeer klein aantal personen terechtkomen. Dezen zullen die rijkdom niet af willen staan, maar de hongerende baanloze massa's zullen wanhopig vechten om hun overleven, en daarbij alle mogelijke middelen inzetten.
Al zou het probleem van de welvaartsverdeling opgelost worden, dan blijven nog de problemen van de nutteloosheid en de machteloosheid. De mens die zich feitelijk nutteloos weet is geneigd tot depressie of, om een schijn van nut of macht te scheppen, baldadigheid.
Een eenvoudige werkman kan tegenwoordig een schade veroorzaken die immens is. Kwaadwilligen kunnen talloze middelen vinden om hun doelen te bereiken.
Computervirussenꜛ worden steeds talrijker (duizenden nieuwe per dag) en kwaadaardiger (ransomwareꜛ, disruptionwareꜛ, ‥), en dat terwijl we steeds afhankelijker zijn van computers.
Hoeveel biologische virussenꜛ zullen er worden geschreven als de technologie die mogelijkheid eenmaal binnen het bereik van script-kiddiesꜛ (skiddiesꜛ) heeft gebracht?
We worden steeds afhankelijker van onze technologie, en daarmee kwetsbaarder voor natuurlijke en opzettelijke schade. Onze dijken zijn daarvan een vroeg voorbeeld. Tegenwoordig zou het platleggen van het Internetꜛ een economische wereldcrisis van ongekend formaat veroorzaken, nog los van talloze andere crises, van medisch tot verkeerstechnisch. Nog even en het verstoren van het Internet is massamoord.
Neutronenstralingꜛ is zeer moeilijk af te schermen, en schaadt het leven nauwelijks, maar ontregelt alle electronicaꜛ, en daarmee de complete samenleving. Een op grote hoogte ontploffende neutronenbomꜛ, of een gerichte zonnevlamꜛ, wist alle electronische informatieꜛ. Veel informatie is niet meer op andere wijze te vinden: niet enkel alle cryptovalutaꜛ, maar ook het meeste kapitaal op klassieke bank- en beleggingsrekeningen verdwijnt. De massale overgang op blockchainꜛ vergroot dit gevaar nog.
Stel dat ik zo'n Internetcrisis zou willen veroorzaken, dan zou ik op datzelfde Internet binnen korte tijd honderden helpers kunnen vinden, die plezier zouden beleven aan (als voorbeeld) het coördineren van „denial of service”-aanvallen terwijl een paar fanaten de grote zeekabels beschadigen. Zelf zou ik zelfs (zeker in de hierop volgende chaos) anoniem kunnen blijven.
In grote organisaties worden routinematig verstrekkende beslissingen genomen door mensen die geen idee hebben van de onderliggende realiteit. Of het nu gaat om politici die militaire systemen laten ontwikkelen, bankdirecteuren die complexe derivaten in de markt zetten of energiebedrijven die succesvol lobbyen — in alle gevallen worden systemen van levensbelang gestuurd door mensen die de gevolgen niet kunnen of willen overzien.
Wat enige malen goed gaat wordt als risicovrij beschouwd, en gegeven de enorme aantallen nieuwe zaken is de kans groot dat het een keer misgaat. Een voorbeeld van iets dat mis kan gaan is genetische modificatieꜛ. In Noord-Dakota is gevonden dat 80 procent van de wilde koolzaadplanten genen uit genetisch gemodificeerd koolzaad bevatte. Dergelijke genen ontsnappen dus en verdringen de „wilde” genen. Dergelijke planten zijn resistent tegen allerlei onkruidverdelgers, en dus zal nog meer verdelger nodig zijn om akkers onkruidvrij te houden.