Een betekenisloos zegelꜛ?

Tegenwerping (Verzonnen grafwachtꜛ):

Hoogstwaarschijnlijk heeft Mattheüs dat verhaal van die grafwacht verzonnen. Niemand anders heeft het, en het is wel een heel mooie manier de mogelijkheid dat het lichaam gestolen is te weerleggen.

Antwoord:

Natuurlijk had Mattheüs een apologetisch doel met zijn geschrift, maar een verzinsel als dit zou dat doel juist gemist hebben.

Het graf wordt pas geruime tijd na de graflegging verzegeld, en (hoewel dat binnen de Romeinse „drill” vanzelf sprak) schrijft hij niet dat de soldaten eerst hebben gekeken of het lijk er nog lag. Voor wie de Romeinse discipline niet goed kent is Mattheüs 27:62 een directe uitnodiging eens goed na te denken over wat er in die nacht zonder bewaking gebeurd zou kunnen zijn. Als Mattheüs het verhaal verzonnen zou hebben zou hij het zeker sluitender hebben gemaakt.
Als het verhaal dat wakers verspreid hebben dat Jezus' lichaam gestolen is niet waar zou zijn, zouden die (Joodse — Mattheüs schrijft voor een Joods gehoor) lezers ook meteen nattigheid voelen bij Mattheüs 28:15. Hij beschrijft het voorval juist daarom, omdat het verhaal de ronde deed. De andere evangelisten, die voor andere doelgroepen schreven, laten het als voor hen irrelevant weg — buiten de Joodse gemeenschap zal het verhaal niet rond zijn gegaan. (Lukas had zeker reden het weg te laten.)

Tegenwerping (Zinloze grafverzegelingꜛ):

Die nutteloze verzegelingꜛ ondersteunt de opstandingshypothese niet, want we hebben geen bericht dat waargenomen is dat dat zegel intact was. Sterker nog, waarschijnlijk was het dat niet, daar het graf overduidelijk geopend was.

Antwoord:

Het is waar dat het zegel waarschijnlijk verbroken was, maar daaruit volgt niet dat de verzegeling ons niets leert. Enkele aspecten die dat zegel betekenis geven zijn de volgende.

De gouverneur was de representant van de keizer, en zijn zegel had dezelfde legale status als dat van de keizer: op het zonder toestemming verbreken ervan stond onherroepelijk de doodstraf. Dit maakt een diefstalpoging, zeker in aanwezigheid van de Romeinse wakers, weer een stuk minder waarschijnlijk.
Verzegelingwasꜛ een legale actie waarbij een partij de inhoud (van bijvoorbeeld een vaas, of in dit geval het graf) inspecteerde, vervolgens de opening afsloot, en daarna zijn zegelꜛ op de afsluiting plaatste als persoonlijke garantie voor de inhoud.
Verzegeling van een grafopening bestond erin dat een touw met de uiteinden aan weerskanten van de steen in een bonk klei werd vastgezet, waarna in die kleihompen het zegel werd gedrukt. (In sommige gevallen was er geen touw, maar werd een tweede steen leunend tegen de sluitsteen gezet, en werd de klei aangebracht waar beide stenen elkaar raakten.) Het was feitelijk al onmogelijk het graf van binnenuit te openen, omdat de steen groter was dan de opening, en alleen zij- en opwaarts weggerold kon worden, maar met zo'n zegel werd dat helemaal ondenkbaar.
De nacht bestond uit vier wachtperioden, waarbij viertallen wakers elkaar aflosten. Zij die geen wacht hadden sliepen direct naast de wakenden, om meteen bij te kunnen springen als er iets aan de hand zou zijn. Daar bij elke aflossing het zegel gecontroleerd werd, weten we dat het graf om drie uur in de morgen nog ongeschonden was.

((Ergens behandelen.))

Ronde grafstenen waren zeer recent geïntroduceerd; minder dan een half procent van de graven had zulk een grafsteenꜛ. Het graf van Jozef was heel recent, en als bovenklasse zal hij het nieuwste van het nieuwste kunnen hebben gehad. Verder zou „wegkantelen” ook een acceptabele vertaling kunnen zijn.

De Romeinen zullen meegegaan zijn met de Joodse wens de lijken van de kruizen te halen — waarom een zo heilige feestdag (bevrijdingsdagꜛ!) ontheiligen, een dag waarop de populatie van de stad een veelvoud is van de normale vanwege alle „religieuze fanaten”? Waarom het risico van een opstand lopen?

Het verhaal van de wacht lijkt zeer authentiek. De wacht wordt pas laat geplaatst, nadat de actie van Jozef en Nicodemus de Joden ter ore is gekomen. Apologetisch zou de wacht direct bij de begrafenis geplaatst moeten worden. Ook is de wacht al weg als de vrouwen aankomen, dus het is redelijk dat alleen Mattheüs, met zijn Romeinse bron, er weet van heeft. William Lane Craigꜛ merkt op dat er drie lagen polemiek in het verhaal aanwezig zijn: „Jezus is opgestaan!” — „Neen, de discipelen stalen het lijk.” — „De wacht zou dat voorkomen hebben.” — „Die sliep.” — „Dat zeggen ze omdat ze omgekocht zijn.”. Interessant is dat het Joodse antwoord niet is „Er was helemaal geen wacht” — wat ze zeker gezegd zouden hebben als het waar was.