Kerkelijke geschriften

De kerk heeft altijd geschriften voortgebracht die niet tot het Nieuwtestamentisch corpus behoren: brieven, handboeken, preekteksten, noem maar op. In het bijzonder de vroegste van deze geschriften hebben getuigeniswaarde omtrent Jezus.

Brief van Barnabasꜛ: 60 na Christus. Een poging uit de Schriften (het Oude Testament) de Christelijke leer te bewijzen.
Didachèꜛ: 60-65 na Christus. Practische aanwijzingen omtrent het kerkelijk leven: liturgie, rondtrekkende predikers, bisschoppen en diakenen, gebeden.
Eerste brief van Clemensꜛ aan Korinthe: 75 na Christus.
Tweede brief van Clemensꜛ: 75 na Christus. Dit is geen brief, maar veeleer een preekschets.
Fragment van Quadratusꜛ: 100 na Christus. Een door Eusebiusꜛ geciteerde alinea uit een verder verloren gegaan apologetisch werk, waarvan ene Quadratusꜛ in 125 of 126 een exemplaar aan keizer Hadrianusꜛ heeft overhandigd. Dat feit levert al een uiterste datum, maar de inhoud van de alinea, die zegt dat het werk van Jezus nog steeds controleerbaar is doordat de paar laatsten van de door Hem genezenen en uit de dood opgewekten nog steeds in leven zijn, brengt deze datum nog verder terug.

Uit de tweede eeuw hebben we getuigen van het vroege Christenleven.

Zeven Brieven van Ignatiusꜛ: uiterlijk 117 na Christus (Bisschop Ignatius van Antiochiëꜛ is tussen 110 en 117 de marteldood gestorven). Naast zes echte brieven aan verschillende gemeenten en één aan Bisschop Polycarpus van Smyrnaꜛ zijn er ook valse en bewerkte brieven overgeleverd. Ignatius kende brieven van Paulus.
Herder van Hermasꜛ: 120 na Christus. Vijf visioenen, twaalf geboden en tien gelijkenissen die Hermasꜛ ontvangen zou hebben.
Twee Brieven van Polycarpusꜛ: 130 na Christus. Traditioneel beschouwd als één lange brief, maar nu als twee samengevoegde kortere, beide aan de Filippenzen. De eerste brief noemt de brieven van Ignatius.
De Exegese van Papiasꜛ: 150 na Christus. Een uitlegging van de woorden van Jezus in vijf delen door Papiasꜛ, waarvan fragmenten als citaat bewaard zijn gebleven.
Brief aan Diognetusꜛ: 160 na Christus.
Paschahomilie van Melito van Sardesꜛ: Melito van Sardesꜛ160 na Christus.
Geschriften van Hegesippus de Nazarëerꜛ: 180 na Christus. Verloren op acht door Eusebius behouden fragmenten na.
Diatesseronꜛ van Tatianusꜛ: 180 na Christus. Een evangeliënharmonie, dat wil zeggen de vier evangeliën verwerkt tot één doorlopend verhaal.
Liederen: Ook zijn enige oude hymnen en liederen uit de (eerste of) tweede eeuw overgeleverd, zoals de ten onrechte zo genoemden Oden van Salomoꜛ, het Dansliedꜛ (bewaard in de Handelingen van Johannesꜛ), verschillende Christushymnen, het Bruiloftsliedꜛ (bewaard in de Handelingen van Thomasꜛ).