Methodologieꜛ
Uit dit alles volgt dat de taak van de wetenschap is, de meest plausibele verklaring te vinden die aan alle feiten recht doet. Hiervoor zijn (onder meer statistische) technieken ontwikkeld, waarvan hier iets beschreven zal worden.
Het beginsel van toereikende grondꜛ stelt dat alles, inclusief iedere verklaring, weer een verklaring heeft. In informatietheoretische zin is dit onwaar voor de wiskunde: veel wiskundige waarheden zijn niet het gevolg van eenvoudiger waarheden ((bewijs toevoegen)). De vraag of de informatie-inhoud van de wereld eindig is ligt nog open; voor de wiskunde is die oneindig.
Vrij algemeen wordt aangenomen dat „niets” geen verklaring behoeft, en „iets” wel. Daarmee ligt vast dat de verklaring van onze wereld altijd groter dan nul zal zijn: er blijft altijd een raadsel over, het raadsel dat er iets is en niet niets: het bestaan zelf heeft geen toereikende grond (tenzij God).
- Het model als geheel is te groot en onbekend, daarom beslissingen over individuele hypothesen.
- Merk op dat het determinisme (eventueel aangevuld met onbepaaldheid) al in de theorie van de modelvorming zit ingebakken. De vorm van deze modellen zegt derhalve op zich niets omtrent de al dan niet deterministische aard van de werkelijkheid — in het bijzonder omtrent wilsvrijheid.
((Iets onwaarschijnlijks op zich wijst niet op orde, op ontwerp; iets sterk comprimeerbaars wel.))