Is geloof in een opstanding onredelijk?

Tegenwerping (Opstanding onmogelijk):
Het is onmogelijk dat iemand opstaat uit de dood.
Antwoord:
Binnen bepaalde wereldbeelden is dat zo. Het bekendste daarvan is het naturalisme, maar dat bleek toch al een onhoudbaar wereldbeeld. Overigens zijn veel zaken vroeger voor onmogelijk gehouden die dat toch niet bleken te zijn, van vliegtuigen zwaarder dan lucht via manen van Jupiter tot quantumsprongen. De wetenschappelijke houding vereist dat we onze theorie aan de feiten aanpassen, en niet de feiten filteren door onze theorie.
Paradigmawisseling: de meesten van ons hebben het dogmatisme van het geocentrische wereldbeeld losgelaten. Nu het dogma „opstandingen kunnen niet” nog‥
Tegenwerping (Onwaarschijnlijke opstanding):
Maar een bayesiaanse berekening laat zien dat het zelfs gegeven de verslagen uiterst onwaarschijnlijk is dat Jezus echt opgestaan is. Mensen staan niet op uit de dood.
Antwoord:
Die berekening is onjuist. De kans dat een willekeurige opstandingsclaim waar is is inderdaad schier infinitesimaal klein. Die conclusie weerspreekt echter Jezus' opstanding niet, maar is juist nodig voor het ware argument:
  1. De kans dat een gewone mens (of enige hogere diersoort) uit de dood opstaat is verwaarloosbaar klein.
  2. Jezus stond op uit de dood.
  3. Jezus is geen gewone mens.
Dat is niet anders dan: gewone zwanen zijn nooit geel; die vogel is geel; die vogel is dus geen gewone zwaan. Misschien is het een niet-zwaan, of een zwaan-plus (een geverfde zwaan), maar de kans dat het een gewone zwaan is is verwaarloosbaar klein.
((Correcte berekening toevoegen.))
Tegenwerping (Symbolische opstanding):
Die opstandingsverhalen zijn niet letterlijk bedoeld, net zo min als bijvoorbeeld het verhaal van de rijke man en de arme Lazarus, de verloren zoon, of andere gelijkenissen.
Antwoord:
In tegenstelling tot die gelijkenissen worden deze verslagen niet gegeven als verhalen, maar vallen ze naadloos binnen een context van geschiedschrijving. We hebben eerder gezien hoe historisch precies bijvoorbeeld Lukas was. Ze zijn in de geschiedenis tot de negentiende eeuw dan ook nooit overdrachtelijk opgevat. De verslagen zelf hebben ook geen allegorische vorm of stijl.
En los van de bedoeling van de auteurs: de mensen hebben de verhalen letterlijk genomen, en zoals eerder beschreven gecontroleerd. Eventuele letterlijke onwaarheden zouden onverbiddelijk aan het licht zijn gekomen.