Het bestendigheids­beginsel

Orde en tijd komen samen in het geloof in continuïteit of bestendigheid: fundamenteel was het verleden zoals het heden is, en ook de toekomst zal zo zijn. Interpretatie van het verleden en voorspelling van de toekomst zijn onmogelijk zonder deze orde-aanname (een speciaal geval van het eenvormigheidsbeginsel).

De vorm van de bestendigheidsaanname hangt daarmee gemakkelijk af van het beeld dat men heeft van de huidige werkelijkheid: na de ontdekking van quantentheorie werden allerlei voorspellingen waarschijnlijk die voordien als onmogelijk zouden zijn afgedaan. Ook omgekeerd, in de geschiedwetenschappen, heeft een verandering van het wereldbeeld meer dan eens tot herschrijven van de geschiedenis geleid — niet doordat nieuwe bronnen waren gevonden, maar doordat waarheidsgehalte of betekenis van die bronnen nu anders werd ingeschat.

((Ook de Prediker ziet, als hij slechts „onder de zon” kijkt, oneindige bestendigheid: Prediker 1:2-11, en dit zet hem aan tot het onderzoek dat zijn boekje vult. Zie ook 2 Petrus 3:4.))