Antwoorden
- Tegenwerping (Evolutieꜛ verklaart godsdienst):
- De meeste godsdiensten zijn goed voor de groep: het is een bindmiddel voor gemeenschappenꜛ en legt een moraal op, dus groepen met een geschikte godsdienst waren succesvoller dan groepen zonder, of met een minder geschikte. Deze selectie op groepsniveau leidde tot een selectie op individueel niveau: groepen met veel individuen die gevoelig waren voor zo'n geschikte godsdienst hadden meer kans zo'n godsdienst metterdaad aan te hangen.
- Antwoord:
- ((Te doen.))
- Tegenwerping (Godsdienst bevordert zedelijkheidꜛ):
- Religie legt een uniforme zedeleer op aan de gemeenschap, en dat bevordert de overlevingskansen.
- Antwoord:
- Dat geldt wellicht voor wat evolutionistisch als geavanceerde religie geldt, maar de grote meerderheid der religies erkent een groot aantal goden of geesten, ieder met een eigen regel. Dieven hadden hun eigen god (Lokiꜛ, Mercuriusꜛ, Hermesꜛ, ‥), en hetzelfde gold voor moordenaars, en noem maar op. Wie uit de band wilde springen kon Bacchosꜛ of Dionysiosꜛ vereren. Uniforme zede vergt monotheïsmeꜛ, henotheïsmeꜛ, of op zijn minst monolatrieꜛ.
- Tegenwerping (God wreedꜛ):
- Stel dat de menselijke soort 100.000 jaar op aarde is. Gedurende 98.000 jaar leven ze in ziekte, strijd, natuurrampen en andere ellende, om uiteindelijk te sterven en verloren te gaan — en een liefdeloze Godꜛ kijkt onverschillig toe zonder in te grijpen, zonder de weg tot verlossing bekend te maken. Dan, 2000 jaar geleden, besluit God opeens dat het genoeg is en grijpt in. Wat is dat voor een God?
- Antwoord:
- ((Te doen.))
Determinismeꜛ maakt de menselijke vragen uiteindelijk zinloos. Wij kunnen niet anders doen wat wij doen (inclusief eventueel nadenken over ethiek), dus de vraag wat wij behoren te doen heeft geen praktische betekenis. Wij hebben enkel een vals voorgespiegelde wilsvrijheidꜛ; alle prangende vragen die wij hebben zijn enkel een al bepaald poppenspel. Wij vinden antwoorden op (levens-)vragen niet doordat wij de waarheid benaderen, maar doordat het vinden van precies die antwoorden in de redeloze botsingen van elementaire deeltjes besloten ligt.
((Kruisverwijzen met behaviourisme, en zo voort.))
Het bestaanꜛ kan geen verklaring hebben, want het is geen naturalistisch verschijnsel. Binnen het naturalisme kan het bestaan zichzelf niet verklaren, dus enigerlei oorzaak of reden voor het bestaan moet buiten het bestaan liggen, dat is: niet bestaan.
Aan de wereld moet een bruut feit ten grondslag liggen. Het gegeven dat dit feit bruut is maakt dat wij er geen waarschijnlijkheidsaannamen over kunnen doen (zoals: „brute feiten zijn meestal eenvoudig”). Last Thursdayismꜛ is daarmee voor de naturalist niet af te wijzen als onwaarschijnlijk.
- Tegenwerping (Evolutie bewijst naturalismeꜛ):
- Evolutie als algoritme is enkel zinvol als de gezochte uitkomst niet op voorhand bekend is. God is alwetend, dus voor God is evolutie geen zinvol algoritme.
- Antwoord:
- Misschien is het evolutionaire proces zelf wel de gezochte uitkomst, en heeft God in één keer de wereld die dat proces mogelijk (en wellicht zelfs noodzakelijk) maakt geschapen. Of vóór de zondeval liep het proces net even anders, lijden vermijdend en zinvol om een al bekende uitkomst te bereiken. Na de zondeval heeft de duivel het proces verstoord en versjtierd. Of evolutie past in een groter geheel van orde, dat waarde heeft voor God — tenslotte duiken dezelfde wetten die evolutie doen plaatsvinden ook overal elders in ons bestaan op.
((Te doen.))
Nagaan: cognitief onderzoeker Donald D.Hoffmanꜛ heeft laten zien dat evolutie niet voor waarheid optimaliseert: rede en waarneming neigen niet naar correctheid. Zie bij voorbeeld hier.))
Onder naturalisme is alle invloed causaal. Dat betekent dat we geen kennis kunnen hebben van causaal inerte zaken, zoals wiskundige waarheden.