De schepping uit niets

((Te doen. Het Kalam-bewijs poogt aan te tonen dat zo'n schepping noodzakelijk is; aan zo'n schepping is geen waarschijnlijkheid toe te kennen.))

Tegenwerping (Schepping uit niets):
De wijsgerige regel ex nihilo nihil strijdt met de Joods-Christelijke leer van de creatio ex nihilo, dat God het heelal uit niets geschapen heeft.
Antwoord:
Dat is inderdaad verwarrend: het woord „nihil”, „niets” wordt op verschillende wijzen gebruikt. In wijsgerige regel wordt het in absolute zin gebruikt: totaal niets. In de leerregel daarentegen betekent het „geen grondstof”, niets immanents. Bedoeld is dat God zelf wèl, als enige, bron en oorzaak van de schepping is. (Het woord „niets” wordt verwarrenderwijs vaak relatief gebruikt.)
Tegenwerping (Onveroorzaakte schepping):
De claim dat creatio ex nihilo een oorzaak behoeft is zwak. Zeker, zaken die ontstaan uit bestaande materie of energie zijn normaliter veroorzaakt, maar veel voorbeelden van een schepping uit niets hebben we niet. Het dichtstbij komt wellicht het spontaan ontstaan en vergaan van quantumdeeltjes — en dat is nu juist volkomen willekeurig.
Antwoord:
((Te doen. Ook quantum­ontstaan is niet uit niets, maar uit een quantum­ruimte, in het extreem uit een quanten­vacuüm. We hebben ook het voorbeeld van droomwerelden.))
Tegenwerping (Oorzaak altijd materieel):
Een oorzaak is altijd materieel of energetisch, geen geest zonder lichaam. Zelfs een quantenvacuüm is materieel-energetisch.
Antwoord:
Dat vergt een specifieke visie op het lichaam-geestprobleem. Onze geesten lijken op zijn minst ook materiële effecten te veroorzaken. ((Uitwerken en verwijzingen toevoegen.))