Is Jezus aannemen onmogelijk?

Tegenwerping (Heilsboodschap onbekend):
Maar wat als ik nooit van Jezus en Diens aanbod heb gehoord?
Antwoord:
Maar dat hebt u wel, en de details kunt u hier en in iedere Bijbel nalezen.
Tegenwerping (Bijbelloos):
Maar miljoenen anderen hebben dat niet.
Antwoord:
Het korte antwoord hierop is: dat is iets tussen God en hen. Hier gaat het om uw beslissing.
Een iets langer antwoord is: dat geeft u dan een taak als Christen — de blijde boodschap bekendmaken. Of wilt u dat goede nieuws voor uzelf houden? Als u genoeg om die anderen geeft om u druk te maken om hun behoud, zult u straks ook genoeg (tijd en geld) om hen geven. Wie weet roept God u juist ook ten behoeve van die anderen!
Een nog wat langer — en speculatiever — antwoord wijst op het feit dat in de Bijbel straf aan kennis is gekoppeld: indien mensen „blind zouden zijn” (het heil niet zouden kennen) zouden ze geen schuld hebben.
En uiteindelijk, lang en wijsgerig-speculatief: mogelijk ontvangt u het evangelie omdat u nog „behoudbaar” bent.
Tegenwerping (God onvindbaar):
Wij kunnen God nooit vinden.
Antwoord:
Dat klopt, tenzij Hij een „beloner is voor wie Hem ernstig zoeken” (Hebreeën 11:6z). Erger dan niet zoeken is: niet ernstig zoeken, zoeken om niet te vinden. Dit is dus geen excuus à la „als je Hem niet vindt heb je blijkbaar niet ernstig genoeg gezocht”.
Tegenwerping (God onkenbaar):
God is geen zijnde in deze wereld, dus wij kunnen God nooit kennen.
Antwoord:
We kunnen Hem nooit kennen zoals we zijnden kennen, behalve inzoverre God Zelf Zich als Zijnde bekend maakt — zoals Hij heeft gedaan in Jezus. Verder kunnen wij Hem kennen in een rol (koning, rechter, herder, vader, ‥), en zo ervaren dat Hij goed is en een relatie met Hem aangaan (Psalmen 34:9).
Daarbuiten kunnen wij Hem kennen zoals wij ons bewustzijn kennen, of qualia — niet zoals wij een steen of een andere persoon kennen. God is niet zintuiglijk ervaarbaar, maar daarmee ook niet onderworpen aan de feilbaarheid van zintuiglijke waarneming. Een Godservaring is niet meedeelbaar, maar dat is de ervaring van een stoel uiteindelijk ook niet — pas als de ander iets dergelijks heeft meegemaakt kunnen we pogen resonantie op te wekken. Kennis is nu eenmaal niet communiceerbaar.
Tegenwerping (Godservaring alleen voor gelovigen):
Het zijn altijd gelovigen die God ervaren. Dat maakt het a priori onwaarschijnlijk dat die ervaringen werkelijk van God zijn, want als God bestaat zouden gelovigen en ongelovigen Hem toch gelijkelijk moeten waarnemen? Als ik niet, en jij wel gelooft dat er een paard in de wei staat, betekent dat niet dat ik dat paard niet zou zien als het er was.
Antwoord:
Ten eerste is het niet waar dat louter gelovigen godservaringen hebben. Sommigen komen juist door zo'n ervaring tot geloof.
Als een botanist en een leek zoeken naar een zeldzaam plantje zal de botanist dat gemakkelijker vinden, door zijn ervaring. Ook al weet de leek hoe het plantje eruit moet zien, hij zal toch meer moeite hebben het te herkennen. En zie hoeveel moeite een beginnend vogelaar heeft de vogel vóór hem te vereenzelvigen met die op een tekening in het vogelboek: „Is het deze nou wel of niet?”.
Zelfs een op zich duidelijke ervaring hoeft nog niet als van God herkend te worden — zie bijvoorbeeld de reactie van de jonge Samuël in 1 Samuël 3:1-9.