Hebben wij een onvrije wilꜛ?
Sommige tegenwerpingen gaan uit van een vermeend gebrek aan wilsvrijheidꜛ. De tegenwerping dat Gods voorkennis onze wil onvrij zou maken is al behandeld; hier kijken we naar Gods wil versus de onze.
- Tegenwerping (Determinisme verhindert bekeringꜛ):
- De moleculen in mijn hersenen gaan zoals ze gaan, daar heb ik geen invloed op. Daardoor heb ik ook geen invloed op mijn besluitvorming. En inzoverre er willekeur in het spel is, bijvoorbeeld op quantumniveau, sta ik ook buitenspel.
- Antwoord:
- We weten niet hoe God ons een vrije wil heeft gegeven, maar er zijn verschillende mogelijkheden.
- Tegenwerping (Predestinatieꜛ):
- God heeft al besloten of ik gered of verloren ben, daar kan ik zelf niets meer aan toe of afdoen.
- Antwoord:
- Onder invloed van het nieuwe, mechanische denken hebben sommigen uit de Reformatie Gods predestinatie gereduceerd tot een soort marionettenspel, met ons als poppen en God aan de touwtjes. Dat is fatalismeꜛ, een onbijbels (eerder Spinozistisch) en ook logisch onnodig model. De Bijbel leert wilsvrijheid, en dat Gods predestinatie gebaseerd is op Zijn kennis van ons. God ziet de mens niet aan, om dan diegenen die Hij toevallig mag te redden en anderen verloren te laten gaan — Hij oordeelt zonder aanzien des persoons!
- Tegenwerping (Predestinatie strijdt met wilsvrijheidꜛ):
- Maar logisch zijn wilsvrijheid en predestinatie strijdig: ofwel God laat Zijn wil geschieden, ofwel schepsels oefenen een vrije wil uit, maar niet allebei.
- Antwoord:
- Neen, die twee kunnen samengaan. Er zijn modellen waarin aan beide recht wordt gedaan. ((Dekpuntsmodelꜛ toevoegen — het Molinismeꜛ lijkt veel sterker op het dekpuntsmodel dan ik vroeger dacht. Wellicht is het er een niet-mathematische versie van.)) Ik beweer hier niet dat één van die modellen correct is, maar slechts dat het bestaan van dergelijke modellen bewijst dat de twee niet strijdig zijn. De Bijbel zelf geeft Abraham als voorbeeld.
- Enige verzen die het Molinisme steunen: Ezechiël 3:6, Mattheüs 11:21 en Lukas 10:13, 1 Korinthiërs 2:8.
- Daarenboven staat God buiten onze beperkingen.
- Het Bijbelse model wordt hier uiteengezet.
- Enige verzen die het Molinisme steunen: Ezechiël 3:6, Mattheüs 11:21 en Lukas 10:13, 1 Korinthiërs 2:8.
((Te doen.))
Het dekpuntsargument (zie ook hier):
Complexe systemen hebben vaak veel dekpunten. Startend met een ander proteoomꜛ zal dezelfde celkern een andere toestand bereiken, en een ander (wellicht niet levensvatbaar) wezen produceren. Zinnen als „Deze zin bevat A a's, B b's, ‥ en Z z's” hebben vaak verschillende oplossingen, die door Robinsonisatie kunnen worden gevonden.