Mijn houding tegenover de transcendente geest

Gegeven het voorgaande lijkt de gewoonte redelijk die geest God te noemen. In transcendente context is dat grammaticaal een eigennaam en geen soortnaam, en behoeft dus geen lidwoord maar wel een hoofdletter. Zeus is een god (met lidwoord en zonder hoofdletter), maar de transcendente geest is God.

Als God, zoals wij zagen, gekend wil worden, kunnen wij hem dan kennen? God kan natuurlijk de beslissing zich te openbaren laten afhangen van iemands hartshouding; wij zien slechts de eventuele uitingen van die hartshouding.

Daarmee hebben wij in iemands gedrag slechts een deeltest om te zien of die persoon open staat voor de waarheid op dit punt.