Is de hemel saai?

Tegenwerping (Hemel saai):
Ik kan me geen grotere hel voorstellen dan voor eeuwig God te moeten prijzen. Wat ik ook doe, na een eindige tijd wordt het vervelend, en na een langere eindige tijd wordt het een steeds zwaarder drukkende last.
Antwoord:
Dat prijzen zal geen moeten zijn, maar een niet kunnen laten. Zoiets als „Wauw!” zeggen als we opeens iets prachtigs zien.
Nirwana, voor zover het meer is dan niets, is statisch en onveranderlijk — en dat is waaraan mensen die een eeuwig leven vrezen meestal denken. In de hemel daarentegen zullen we God zien, die altijd nieuw, altijd anders, altijd dieper, origineel, onverwacht en aanlokkelijk is. Wie van wiskunde houdt kan daar een heel klein glimpje zien van hoe het ontdekken van Gods oneindige schoonheid zijn zal: steeds weer anders, steeds weer nieuw, steeds weer verrassend. Enkel de frustratie die bij wiskunde hoort zal ontbreken.
Hoe lang kan een mooie zonsondergang, of een lekker maal, of een elegant wiskundig bewijs ons boeien? Een uur? In de hemel zien wij deze letterlijk oneindig mooie God — hoe zou ik zelfs maar voor een moment weg kunnen kijken van Hem? Waarom, denk je, is er geen huwelijk in de hemel (Mattheüs 22:13, Marcus 12:25)? Het is niet alsof we na een googolplex jaren wel genoeg gezien hebben van God, en eens wat anders zouden willen.
Integendeel: hier op aarde kunnen we verveeld of gedeprimeerd zijn, doordat we tegen onze eindigheid en ons kwaad aanlopen, en ons dat realiseren; maar zodra we in beslag genomen worden door iets fascinerends zijn die gevoelens verdwenen. Welnu, in de hemel zullen we eeuwig totaal door het zien van God in beslag genomen worden, waarbij we steeds weer nieuwe facetten en aspecten van Zijn liefde, Zijn goedgunstigheid, Zijn schoonheid, Zijn harmonie, Zijn waarheid, zullen ontdekken ‥ en een oneindig aantal andere vormen van goedheid waarvan we het bestaan momenteel nog niet eens vermoeden!
Tegenwerping (Hemel barbaars):
Is het niet zo dat de hemelingen zullen genieten van het kijken naar het lijden van hen in het eeuwige vuur? Dat is puur sadisme!
Antwoord:
Neen, dat is niet zo — maar uitleggen hoe het wel zit is een beetje subtiel. De hemelingen zullen zich verheugen in het feit dat volledig recht wordt gedaan — zoals de ouders van een doodgereden kind zich zullen verheugen als de dader veroordeeld wordt. Dat ze daarna diezelfde dader misschien hulp bieden bij het betalen staat daar los van: er is recht gedaan, en dat is een reden tot vreugde.
((Toevoegen: enkel wie niet wil blijft buiten de hemel, dus niemand is daar tegen zijn wil. En wie daar is bezit geen goed meer, waarvan het lijden medelijden zou kunnen opwekken.))