Waarden

Onder de te verklaren abstracta vallen ook de waarden. Deze zijn fysiek onwaarneembaar en onmeetbaar, dus ofwel ze moeten ontkend worden, ofwel er moet een andere kengrond worden aangewezen. Zonder zo'n kengrond kan een wereldbeeld niet verklaren hoe wij kunnen weten dat die waarden er zijn — dus een wereldbeeld dat geen kengrond geeft maar wel het bestaan van die waarden aanneemt is onaanvaardbaar. Dit is een transcendent argument.

((Te doen. Wat is de waarde van een goed leven als je daarna verdwijnt? Wat is de waarde van een fantastische droom die je je niet herinnert? Of, omgekeerd, is het feit dat je in een droom (of werkelijkheid) die je je niet herinnert hevig geleden hebt erg?))

Tegenwerping (Naturalistische waarden):
Waarden zijn objectief, maar niet transcendent. We hebben dus geen God nodig om die te kennen.
Antwoord:
Dat laatste is deels juist — maar niet doordat ze immanent zijn. De natuurwetenschappen zwijgen over waarden, en waarden zijn ook niet waarneembaar: of onze intuïtie van waarden (bijvoorbeeld van wat rechtvaardig of goed is) juist is valt dan ook niet na te gaan door vergelijking met de werkelijkheid.
Als wij toch een waarden­intuïtie hebben is dat ofwel een psychologische toevalligheid, ofwel een bovennatuurlijke genade, want het erkennen van waarden heeft geen overlevingsvoordeel.